Η Μέρκελ έβγαλε τη Γερμανία από το ευρώ!

ΤΟΥ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ ΛΟΥΚΑ  Όταν η Γερμανίδα καγκελάριος παίρνει σύσσωμη σχεδόν την κυβέρνησή της και πετάει για δεύτερη φορά μέσα σε επτά μήνες στην Κίνα, όπου κλείνει κολοσσιαία ντιλ -σαμποτάροντας ταυτόχρονα την Κομισιόν σε θέματα εμπορίου- δεν πρόκειται απλώς για μια ακόμα σημαντική επίσκε

Όταν η ίδια η καγκελάριος προηγουμένως έχει «εκτελέσει» δημοσίως τρεις πρωθυπουργούς της Ευρωζώνης, δεν πρόκειται για απλή διάσταση απόψεων μεταξύ εταίρων.
Όταν δε το τραπεζικό και οικονομικό κατεστημένο του Βερολίνου ασκεί βέτο στις αποφάσεις της «ανεξάρτητης» ΕΚΤ σε θέματα διάσωσης του ευρώ, δεν πρόκειται απλά για διαφωνία στην οικονομική πολιτική.
Όλα αυτά συνέβησαν μέσα σε δυο εβδομάδες και αποδεικνύουν ότι το Βερολίνο όχι απλά δεν σκέφτεται πλέον ευρωπαϊκά - ευρωζωνικά, αλλά και ότι έχει ήδη προχωρήσει σε πολιτική και οικονομία που διαμορφώνεται πλέον εκτός ευρώ.
Με λίγα λόγια η Γερμανία της Μέρκελ έχει ντε φάκτο αποχωρήσει από το ευρώ, τη στιγμή μάλιστα που στη δημόσια συζήτηση κυριαρχεί η σεναριολογία περί «Grexit»! Τα γεγονότα έχουν ως εξής.
Την περασμένη Πέμπτη και ενώ το παγκόσμιο κοινό άκουγε την απόφαση της ΕΚΤ για αγορά ομολόγων Ισπανίας - Ιταλίας, ο Ισπανός πρωθυπουργός γινόταν ο τελευταίος Ευρωπαίος πολιτικός αρχηγός που εισέπραττε δημοσίως από τη Μέρκελ μεγαλοπρεπέστατο χαστούκι στο αίτημά του να στηρίξει το Βερολίνο πλήρη διάσωση της Ισπανίας χωρίς περαιτέρω επαχθείς όρους.
«Όταν θα έχω νέα, θα σας ενημερώσω…» απάντησε ο Ραχόι ερωτηθείς εάν συζήτησαν με τη Μέρκελ αίτημα διάσωσης της Μαδρίτης.
Ο Ραχόι δεν είναι ο μόνος αρχηγός που άφησε η Μέρκελ με την όρεξη. Μια εβδομάδα πριν η Γερμανίδα καγκελάριος, με απίστευτη άνεση, απέρριψε το αίτημα του «πολύ» κυρίου Μόντι για χορήγηση τραπεζικής άδειας στον μηχανισμό ESM ώστε αυτός να δανείζεται για να στηρίξει ιταλικά ομόλογα.
Αμέσως πριν η Μέρκελ είχε στερήσει όση πολιτική αξιοπρέπεια είχε απομείνει στον Αντώνη Σαμαρά στο εξωτερικό απορρίπτοντας την έκκλησή του για επιμήκυνση (ούτε καν τόλμησε να της θέσει τα αίτημα), χαμογελώντας όμως με ικανοποίηση στη δημόσια μετάνοια που έκανε ο Έλληνας πρωθυπουργός για την αντιπολιτευτική του στάση προεκλογικά στο Μνημόνιο.
Πιο τυχερός είχε σταθεί λίγες ώρες νωρίτερα ο Γάλλος πρόεδρος, ο οποίος απλώς αναγκάστηκε να συμμορφωθεί πλήρως με τη γραμμή του Βερολίνου για την Ελλάδα στο δικό του τετ α τετ με τη Μέρκελ και να συνδέσει επίσης τον Σαμαρά με… Κάιρο όσον αφορά την επιμήκυνση.
Δεν επρόκειτο απλώς για πολιτικές διαφωνίες. Η Μέρκελ είχε ακυρώσει δημοσίως -χωρίς διπλωματικό τακτ- τρεις πρωθυπουργούς και είχε μειώσει τον Γάλλο πρόεδρο, που χωριστά ο καθένας αλλά και όλοι μαζί προωθούσαν αιτήματα διασφάλισης των εθνικών οικονομιών τους (και του πολιτικού τους μέλλοντος σαφώς).
Αυτό όμως δεν ήταν αρκετό για τη Μέρκελ. Μόνο να φανταστεί μπορεί κανείς την έκπληξη του επιτρόπου Εμπορίου της Κομισιόν, όταν άκουγε την καγκελάριο να δηλώνει στο Πεκίνο πως στο θέμα επιβολής κυρώσεων που εξετάζει η Κομισιόν για κινεζικό ντάμπινγκ στα φωτοβολταϊκά στην Ε.Ε. το ζήτημα πρέπει να επιλυθεί με διάλογο…
Ο επίτροπος Ντε Γκουχτ απείχε μόλις μια εβδομάδα από το να πάρει την απόφασή του να τα βάλει με την Κίνα στο θέμα του ντάμπινγκ, όταν η Μέρκελ τοποθετήθηκε υπέρ του Πεκίνου σε μια υπόθεση αξίας 21 δισ. ευρώ για την Ε.Ε.!
Την ίδια ώρα που συνέβαιναν αυτά, το τείχος του Βερολίνου υψωνόταν γύρω από την ΕΚΤ, η οποία διαμόρφωνε το σχέδιο της για αγορά - στήριξη ισπανικών και ιταλικών ομολόγων.
Ο πρόεδρος της γερμανικής κεντρικής τράπεζας Γενς Βάιντμαν, με την πολιτική στήριξη του ΥΠΟΙΚ Σόιμπλε, δημοσίως έθετε σαφείς περιορισμούς στον Μάριο Ντράγκι ώστε η χρηματοοικονομική στήριξη της ΕΚΤ να είναι περιορισμένη και υπό δρακόντειους όρους.
Όπερ και έγινε. Το πρόγραμμα αγοράς προβληματικών ομολόγων μας πρόεκυψε «αποστειρωμένο», δηλαδή όσα λεφτά θα βάζει στην κρίση της Ευρωζώνης η Φρανκφούρτη άλλα τόσα θα αφαιρει από το ευρωσύστημα (μηδενικό τύπωμα χρήματος), ενώ όποια χώρα τολμήσει να αιτηθεί τη βοήθεια της ΕΚΤ θα υπόκειται σε Μνημόνιο, νέους όρους λιτότητας και ΔΝΤ…
Η Γερμανία της Μέρκελ ποδοπατεί Ευρωπαίους ηγέτες, σαμποτάρει κομισάριους και κρατάει την ΕΚΤ στο μαντρί προτιμώντας την Κίνα, για έναν βασικό λόγο: Η Ευρωζώνη της κρίσης δεν μπορεί πλέον να διασφαλίσει το γερμανικό εξαγωγικό μοντέλο ανάπτυξης.
Τον Αύγουστο η ευρωκρίση έφτασε στον γερμανικό βιομηχανικό κλάδο, με τις παραγγελίες από τον ευρωπαϊκό Νότο να σημειώνουν τη μεγαλύτερη πτώση εδώ και μια τριετία. Οι γερμανικοί κολοσσοί Siemens, MAN, ThyssenKrupp, Merck και Bosch ετοιμάζουν δεκάδες χιλιάδες περικοπές θέσεων εργασίας και μείωση ωραρίου στη Γερμανία, σε προεκλογική μάλιστα χρονιά.
Αντιθέτως το εμπόριο μεταξύ Κίνας - Γερμανίας ανήλθε το 2011 στα 169 δισ. δολάρια, αυξημένο κατά 18,9% σε σχέση με το 2010. Οι μισές πλέον ευρωπαϊκές εξαγωγές προς την Κίνα προέρχονται από τη Γερμανία…
Στην Ε.Ε. της κρίσης η Γερμανία φαίνεται πως έκανε την επιλογή της και αυτή δεν είναι «περισσότερη Ευρώπη», όπως διακηρύσσει η Μέρκελ, αλλά «περισσότερες επιλογές εκτός ευρώ». Την ίδια ώρα που οι Ευρωπαίοι αναρωτιούνται αν το πρόβλημά τους είναι η μικρή Ελλάδα…