Σήμερα, Δεκαπενταύγουστο, αποχωρεί από τη Θεσσαλονίκη ο γενικός πρόξενος
της Γαλλίας στην Ελλάδα, Κριστιάν Τιμονιέ, συμπληρώνοντας ακριβώς 4
χρόνια, καθώς είχε έρθει στις 15 Αυγούστου του 2008. «Και τι χρόνια!» όπως λέει ο ίδιος.
Ήταν η ευχή του να υπηρετήσει μια φορά στην Ελλάδα και μια στην Ιταλία. Στην Ελλάδα είχε έρθει μόνο σαν τουρίστας, το 1973. «Τότε, ήταν ακόμη η δικτατορία. Όταν έφτασα το 2008, μου έκανε εντύπωση ο πλούτος της χώρας, σε σχέση με την τότε ανάμνηση. Η κοινωνία που είδα δεν ζούσε μέσα στη λιτότητα, δεν ήταν μια χώρα φτωχή. Εντυπωσιάστηκα από το επίπεδο ζωής της μεσαίας τάξης. Ο κόσμος ευημερούσε. Πήγα στην τράπεζα για να ανοίξω λογαριασμό και μου πρόσφεραν ένα σωρό κάρτες. Αυτό δε συμβαίνει στη Γαλλία. Ρώτησα τον τότε πρέσβη και μου είπε “μη ρωτάς, έτσι συμβαίνει εδώ”. Το επίπεδο ζωής στην Ελλάδα πριν τέσσερα χρόνια δεν είχε καμιά σχέση με το επίπεδο ζωής στον υπόλοιπο νότο της Ευρώπης, ήταν πολύ υψηλότερο».
Αυτό δεν κράτησε πολύ, όμως. «Τα τραγικά γεγονότα με τον Αλέξη Γρηγορόπουλο το 2008... Η γενιά των 600 ευρώ... Η παγκόσμια κρίση... Η κρίση της Ελλάδας... Σύντομα όλα άλλαξαν. Είδα φίλους που είχαν καλές δουλειές, να τις χάνουν, να πέφτει το εισόδημα κατακόρυφα. Πολλοί Έλληνες έζησαν απότομα τη μετάβαση από την ευημερία στη λιτότητα.»
Από την άλλη, ο κ. Τιμονιέ γνώρισε σύντομα και τις παθογένειες. «Έμαθα για τα φακελάκια στα νοσοκομεία και τις δημόσιες υπηρεσίες. Α, όχι, όχι, δεν ήξερα ότι αυτό μπορεί να υπάρχει σε μια χώρα της Ευρώπης. Όσο για το σύστημα με τα φροντιστήρια και την υγεία... Οι Έλληνες πληρώνουν δυο φορές την ίδια υπηρεσία! Πληρώνουν για το σύστημα δημόσιας παιδείας, πληρώνουν και την ιδιωτική εκπαίδευση. Πληρώνουν για το σύστημα δημόσιας υγείας, πληρώνουν και για να πηγαίνουν σε ιδιωτικά διαγνωστικά κέντρα για να έχουν καλύτερες συνθήκες. Όλα έδειχναν ότι υπάρχει μια κοινωνία δυο ταχυτήτων.»
Έκπληξη η πτώση, λοιπόν, αλλά έκπληξη και η ταχύτητά της. «Είναι εντυπωσιακή η ταχύτητα που έγιναν όλα, ο τρόπος που η ελληνική κοινωνία χτυπήθηκε και βγήκαν όλα τα δομικά προβλήματα στη φόρα.»
Και τώρα, τι; «Υπάρχουν υγιείς δυνάμεις στην Ελλάδα. Γνώρισα και συνεργάστηκα με πολλούς ανθρώπους και ομάδες που έχουν διάθεση, ικανότητες και δυνατότητες για δημιουργία. Δεν μένουν στο να αυτοοικτίρονται και να αυτομαστιγώνονται. Αυτοί οι άνθρωποι, αυτές οι δυνάμεις πρέπει να ενισχυθούν. Όλα εξαρτώνται από τους Έλληνες. Αν γίνουν οι μεταρρυθμίσεις, αν δεν υπάρχουν βίαιες εκρήξεις, κοινωνική αναταραχή, η χώρα μπορεί με πολλή δουλειά να προχωρήσει. Και πιστεύω ότι η Ευρώπη, θα είναι εκεί για να βοηθήσει. Αλλά πρέπει να γίνουν οι μεταρρυθμίσεις.»
Τα γεγονότα των τελευταίων μηνών είχαν άσχημα αποτελέσματα. «Διοργανώσαμε ένα επιχειρηματικό φόρουμ στη Σόφια πριν λίγο καιρό. Αυτό θα γινόταν στη Θεσσαλονίκη, αλλά λόγω της αστάθειας από τις διπλές εκλογές και την αδυναμία σχηματισμού κυβέρνησης, έγινε στη Σόφια. Χάνονται ευκαιρίες αλλά πιστεύω ότι υπάρχουν οι δυνατότητες για ανάπτυξη, υπάρχουν αυτές οι υγιείς δυνάμεις που είπαμε και πρέπει να ενισχυθούν.» Βρίσκει θετικό τον αέρα που έφερε στο δήμο Θεσσαλονίκης ο Γιάννης Μπουτάρης αλλά και την κινητικότητα του αντιπεριφερειάρχη Απόστολου Τζιτζικώστα. «Είναι νέος άνθρωπος, νέα γενιά, κι αυτό είναι θετικό. Υπήρχαν προβλήματα με την απορροφητικότητα των κονδυλίων στην περιοχή, ωστόσο έχουν αρχίσει να λύνονται. Υπάρχουν κονδύλια και χρηματοδοτήσεις που μπορούν να βοηθήσουν σημαντικά στην ανάπτυξη. Αρκεί να υπάρχουν οι κατάλληλοι άνθρωποι να τα διεκδικήσουν και να τα αξιοποιήσουν.»
Το πλάνο της Θεσσαλονίκης για ρόλο στα Βαλκάνια, το θεωρεί λίγο «σενάριο 19ου αιώνα. Η Θεσσαλονίκη έχει δυναμική, είναι μια πόλη ζωντανή κι ενδιαφέρουσα και δεν χρειάζεται τέτοιους τίτλους. Η Αθήνα, από την άλλη, όπου όλα συγκεντρώθηκαν και χρηματοδοτήθηκε γερά και λόγω των Ολυμπιακών Αγώνων, είναι μια πόλη τέρας.»
Για τη Γαλλία, είναι σημαντικό να υπάρχει παρουσία της στην περιοχή της βόρειας Ελλάδας. «Οι εμπορικοί κι επιχειρηματικοί δεσμοί είναι υπαρκτοί εδώ και πολλά χρόνια. Το Γαλλικό Ινστιτούτο λειτουργεί 105 χρόνια. Το ενδιαφέρον των γαλλικών επιχειρήσεων είναι δεδομένο, όπως για παράδειγμα στο νερό της πόλης. Να ξέρετε, επίσης, ότι εάν είχε επιλεγεί η γαλλική εταιρεία για την κατασκευή του μετρό της Θεσσαλονίκης, πιστεύω ότι τώρα θα είχε προχωρήσει πολύ περισσότερο. Συνήθως το φτηνότερο δεν είναι το καλύτερο, ενδεχομένως να αποβεί πολύ ακριβό στο τέλος.»
Ο Κριστιάν Τιμονιέ αποχωρεί έχοντας δει την ευχή του να υπηρετήσει στην Ελλάδα να πραγματοποιείται. Οι εντυπώσεις που άφησε είναι εξαιρετικές. Προώθησε την εικόνα της βόρειας Ελλάδας στη Γαλλία, ιδίως με την έκθεση «Στο βασίλειο του Μεγάλου Αλεξάνδρου: Αρχαία Μακεδονία» που διοργανώθηκε στο Λούβρο και, για την πραγματοποίησή της εργάστηκε ο ίδιος πολύ.
Επόμενος σταθμός: η Νάπολη. Η δεύτερη ευχή του...
πηγη.protagon.gr
Ήταν η ευχή του να υπηρετήσει μια φορά στην Ελλάδα και μια στην Ιταλία. Στην Ελλάδα είχε έρθει μόνο σαν τουρίστας, το 1973. «Τότε, ήταν ακόμη η δικτατορία. Όταν έφτασα το 2008, μου έκανε εντύπωση ο πλούτος της χώρας, σε σχέση με την τότε ανάμνηση. Η κοινωνία που είδα δεν ζούσε μέσα στη λιτότητα, δεν ήταν μια χώρα φτωχή. Εντυπωσιάστηκα από το επίπεδο ζωής της μεσαίας τάξης. Ο κόσμος ευημερούσε. Πήγα στην τράπεζα για να ανοίξω λογαριασμό και μου πρόσφεραν ένα σωρό κάρτες. Αυτό δε συμβαίνει στη Γαλλία. Ρώτησα τον τότε πρέσβη και μου είπε “μη ρωτάς, έτσι συμβαίνει εδώ”. Το επίπεδο ζωής στην Ελλάδα πριν τέσσερα χρόνια δεν είχε καμιά σχέση με το επίπεδο ζωής στον υπόλοιπο νότο της Ευρώπης, ήταν πολύ υψηλότερο».
Αυτό δεν κράτησε πολύ, όμως. «Τα τραγικά γεγονότα με τον Αλέξη Γρηγορόπουλο το 2008... Η γενιά των 600 ευρώ... Η παγκόσμια κρίση... Η κρίση της Ελλάδας... Σύντομα όλα άλλαξαν. Είδα φίλους που είχαν καλές δουλειές, να τις χάνουν, να πέφτει το εισόδημα κατακόρυφα. Πολλοί Έλληνες έζησαν απότομα τη μετάβαση από την ευημερία στη λιτότητα.»
Από την άλλη, ο κ. Τιμονιέ γνώρισε σύντομα και τις παθογένειες. «Έμαθα για τα φακελάκια στα νοσοκομεία και τις δημόσιες υπηρεσίες. Α, όχι, όχι, δεν ήξερα ότι αυτό μπορεί να υπάρχει σε μια χώρα της Ευρώπης. Όσο για το σύστημα με τα φροντιστήρια και την υγεία... Οι Έλληνες πληρώνουν δυο φορές την ίδια υπηρεσία! Πληρώνουν για το σύστημα δημόσιας παιδείας, πληρώνουν και την ιδιωτική εκπαίδευση. Πληρώνουν για το σύστημα δημόσιας υγείας, πληρώνουν και για να πηγαίνουν σε ιδιωτικά διαγνωστικά κέντρα για να έχουν καλύτερες συνθήκες. Όλα έδειχναν ότι υπάρχει μια κοινωνία δυο ταχυτήτων.»
Έκπληξη η πτώση, λοιπόν, αλλά έκπληξη και η ταχύτητά της. «Είναι εντυπωσιακή η ταχύτητα που έγιναν όλα, ο τρόπος που η ελληνική κοινωνία χτυπήθηκε και βγήκαν όλα τα δομικά προβλήματα στη φόρα.»
Και τώρα, τι; «Υπάρχουν υγιείς δυνάμεις στην Ελλάδα. Γνώρισα και συνεργάστηκα με πολλούς ανθρώπους και ομάδες που έχουν διάθεση, ικανότητες και δυνατότητες για δημιουργία. Δεν μένουν στο να αυτοοικτίρονται και να αυτομαστιγώνονται. Αυτοί οι άνθρωποι, αυτές οι δυνάμεις πρέπει να ενισχυθούν. Όλα εξαρτώνται από τους Έλληνες. Αν γίνουν οι μεταρρυθμίσεις, αν δεν υπάρχουν βίαιες εκρήξεις, κοινωνική αναταραχή, η χώρα μπορεί με πολλή δουλειά να προχωρήσει. Και πιστεύω ότι η Ευρώπη, θα είναι εκεί για να βοηθήσει. Αλλά πρέπει να γίνουν οι μεταρρυθμίσεις.»
Τα γεγονότα των τελευταίων μηνών είχαν άσχημα αποτελέσματα. «Διοργανώσαμε ένα επιχειρηματικό φόρουμ στη Σόφια πριν λίγο καιρό. Αυτό θα γινόταν στη Θεσσαλονίκη, αλλά λόγω της αστάθειας από τις διπλές εκλογές και την αδυναμία σχηματισμού κυβέρνησης, έγινε στη Σόφια. Χάνονται ευκαιρίες αλλά πιστεύω ότι υπάρχουν οι δυνατότητες για ανάπτυξη, υπάρχουν αυτές οι υγιείς δυνάμεις που είπαμε και πρέπει να ενισχυθούν.» Βρίσκει θετικό τον αέρα που έφερε στο δήμο Θεσσαλονίκης ο Γιάννης Μπουτάρης αλλά και την κινητικότητα του αντιπεριφερειάρχη Απόστολου Τζιτζικώστα. «Είναι νέος άνθρωπος, νέα γενιά, κι αυτό είναι θετικό. Υπήρχαν προβλήματα με την απορροφητικότητα των κονδυλίων στην περιοχή, ωστόσο έχουν αρχίσει να λύνονται. Υπάρχουν κονδύλια και χρηματοδοτήσεις που μπορούν να βοηθήσουν σημαντικά στην ανάπτυξη. Αρκεί να υπάρχουν οι κατάλληλοι άνθρωποι να τα διεκδικήσουν και να τα αξιοποιήσουν.»
Το πλάνο της Θεσσαλονίκης για ρόλο στα Βαλκάνια, το θεωρεί λίγο «σενάριο 19ου αιώνα. Η Θεσσαλονίκη έχει δυναμική, είναι μια πόλη ζωντανή κι ενδιαφέρουσα και δεν χρειάζεται τέτοιους τίτλους. Η Αθήνα, από την άλλη, όπου όλα συγκεντρώθηκαν και χρηματοδοτήθηκε γερά και λόγω των Ολυμπιακών Αγώνων, είναι μια πόλη τέρας.»
Για τη Γαλλία, είναι σημαντικό να υπάρχει παρουσία της στην περιοχή της βόρειας Ελλάδας. «Οι εμπορικοί κι επιχειρηματικοί δεσμοί είναι υπαρκτοί εδώ και πολλά χρόνια. Το Γαλλικό Ινστιτούτο λειτουργεί 105 χρόνια. Το ενδιαφέρον των γαλλικών επιχειρήσεων είναι δεδομένο, όπως για παράδειγμα στο νερό της πόλης. Να ξέρετε, επίσης, ότι εάν είχε επιλεγεί η γαλλική εταιρεία για την κατασκευή του μετρό της Θεσσαλονίκης, πιστεύω ότι τώρα θα είχε προχωρήσει πολύ περισσότερο. Συνήθως το φτηνότερο δεν είναι το καλύτερο, ενδεχομένως να αποβεί πολύ ακριβό στο τέλος.»
Ο Κριστιάν Τιμονιέ αποχωρεί έχοντας δει την ευχή του να υπηρετήσει στην Ελλάδα να πραγματοποιείται. Οι εντυπώσεις που άφησε είναι εξαιρετικές. Προώθησε την εικόνα της βόρειας Ελλάδας στη Γαλλία, ιδίως με την έκθεση «Στο βασίλειο του Μεγάλου Αλεξάνδρου: Αρχαία Μακεδονία» που διοργανώθηκε στο Λούβρο και, για την πραγματοποίησή της εργάστηκε ο ίδιος πολύ.
Επόμενος σταθμός: η Νάπολη. Η δεύτερη ευχή του...
πηγη.protagon.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου